GolemRPG

Komunikacja to jeden z najważniejszych elementów w życiu człowieka i jednocześnie kolejna z rzeczy, która zawodzi na Edenie. Na nic bowiem zda się nowoczesna technika z wszelkimi jej dobrodziejstwami jeśli to sam człowiek, świadomie czy też nie, blokuje sobie do niej dostęp, dopełniając w ten sposób spustoszenia jakie czyni w przepływie informacji edeński księżyc Groom.

Groom i wojna
Edeńskie księżyce to zjawiska unikatowe w skali znanego nam kosmosu. A szczególnie już Groom, który dzięki olbrzymim (w stosunku do innych) zasobom katiaru jest zarówno sojusznikiem jak i wrogiem człowieka. Niestety w wypadku globalnego przepływu informacji jest dla nas tym drugim. Energia magiczna, którą wymieniony księżyc gromadzi wokół siebie i tym samym wokół Edenu powoduje zakłócenia w globalnej sieci komunikacyjnej i tym samym znacznie utrudnia jej działanie. Nie cały czas, oczywiście. Cechą Grooma jest falowość zachodzących na nim zjawisk. Na szczęście jest to problem do przeskoczenia – nakładem jednak olbrzymich kosztów. Wynika to  nie tylko z potrzeby utrzymywania drogich urządzeń „wyciszających” zakłócenia, ale też trudności utrzymania wszelkich przekaźników informacji na orbicie planety. Satelity orbitujące po Edenie szybko ulegają wypaczeniu w wyniku działania magii. Niewiele z frakcji decyduje się więc na utrzymanie globalnego systemu komunikacji, tym bardziej, że w praktyce jest jeszcze jeden czynnik, który uniemożliwia sensowne korzystanie z niego.

Jest nim delikatny stan równowagi politycznej, który w każdej chwili może przemienić się w wojnę totalną. Główne edeńskie siły stale prowadzą wojnę wywiadów. Każda przechwycona informacja jest na wagę złota, a to powoduję, że przepływ informacji nie może być swobodny. Globalna sieć wymiany informacji, nigdy więc nie powstała. Frakcje wolą utrzymywać liczne sieci lokalnych połączeń, które w razie potrzeby mogą zostać odłączone bez potrzeby wyłączenia całego systemu. Działanie to szczególnie upodobała sobie Federacja, która przez napiętą sytuację wewnętrzną od lat skutecznie odcina swoich mieszkańców od „nieodpowiednich” informacji. Nierzadka jest tam sytuacja, gdy całe państwo jest niemal odcięte od informacji o niedawnych zamach, które miały miejsce w stolicy. Nie tylko dezinformacja własnych obywateli należy do specjalności Federacji. Podczas jej pierwszej wojny z Republiką federacyjny technicy podczas pierwszych dni walki całkowicie odcięli władzę Republiki od możliwości komunikacji z podległymi im wojskami – miało to niewątpliwie olbrzymi wpływ na początkowe zwycięstwa Federacji w tamtym starciu.

Tajna sieć
Ta napięta sytuacja wymusiła na frakcjach rządzących Edenem stworzenie nowych państwowych sieci wymiany informacji – całkowicie tajnych i niedostępnych dla sąsiadów. Każda z frakcji ma prawdopodobnie parę tajnych systemów komunikacji, na wypadek wojny lub innego rodzaju kryzysu. Faktem jest, że Republika utrzymuje system posterunków z gońcami, którzy gdy zajdzie taka potrzeba przedzierać się będą z ważną informacją nawet przez okupowane terytoria. Ta wydaje się archaiczna metoda sprawdziła się w czasie ostatnich okupacji Republiki, co dobrze świadczy o sposobie jej zorganizowania.

Czasem jednak liczy się czas i dane nie mogą zostać dostarczone osobiście. Stosuje się wtedy tzw. „ruchome szlaki komunikacyjne”. Za pomocą różnorakich środków w stosunkowo szybko buduję się „kablowe” połączenie pomiędzy wyznaczonymi terytoriami. Dzięki temu, że połączenie jest bezpośrednie stosunkowo ciężko je przechwycić i właściwie jest to tylko możliwie jeśli wiemy, kiedy ma ono zostać nawiązane.  Wykorzystuje się do tego np. małe roboty o wyglądzie robaków, które przesyłają pomiędzy sobą dany komunikat. Roboty znajdują się w odległości paru metrów od siebie, dzięki czemu informacje nie są przesyłane na większe odległości i tym samym nie są narażone na przechwycenie. Po wykonaniu przekazu taki robot kasuje informację i oddala się, lub w wypadkach skrajnego zabezpieczenia ulega autodestrukcji. Ten sposób pociąga oczywiście za sobą olbrzymie koszta i przygotowania, które nie zawsze są możliwe do zrealizowania.

Media o obywatel   
Co natomiast z komunikacją dostępną dla zwykłego obywatela? Ta zwykle ściśle podporządkowana jest wymogą „cichej wojny”, a więc niemal całkowicie ograniczona. Sieci umożliwiające komunikację osobistą pomiędzy obywatelami istnieją co prawda, lecz zwykle są ograniczone do danej prowincji – komunikacja poza nimi jest już kontrolowana przez władzę, a nawet wymagać może pozwolenia od odpowiedniego urzędnika. W skrajnych wypadkach, czyli w przypadku Edenu na Ordos jest całkowicie nieodstępna z względów bezpieczeństwa. Podobnie jest z mediami, które  chociaż dostępne dla przeciętnego człowieka, jednak zasięg swoich odbiorców zwykle ograniczają do jednej prowincji. Z wyjątkiem mediów państwowych, które są powszechne dla całego państwa (czasem rzecz jasna tylko te występują).

Jedyną rekompensatą za olbrzymie ograniczenie dostępu do komunikacji może być jej forma. Powszechne stały się komunikatory umożliwiające komunikację video-audio. Koszt osobistych komunikatorów jest znikomy, jak i sam koszt ich użytkowania , który często jest nawet darmowy.