GolemRPG

Kosmos dziś to słowo brzmi inaczej. Na początku XXI wieku "kosmos" - to było "gdzieś tam", gdzieś bardzo daleko i jakby poza granicą rzeczywistości normalnego życia. Wiek później "kosmos" - znaczył już coś zupełnie innego - "drugi nowy świat" - mieścił w sobie pojęcia od wielkiej szansy i nadziei do kolejnego kontynentu do odkrycia, lecz tym razem o niewyobrażalnej wielkości. Tak kosmos był drugim nowym światem, a jego bliskość dodawała otuchy.
A dziś? Dziś kosmos to "tu i teraz", kosmos to widok z okna, to cała otaczająca Cię przestrzeń. Ale kosmos to także więzienie. Nie ma już gdzie iść, nie ma alternatyw. Kosmos to roztrzaskane marzenia. Kosmos to miejsce ucieczki. Kosmos to miejsce zesłania, gdzie ludzkość została wygnana ze swojego domu, ze swojego raju. To wszechobecna, zimna i ciemna pustka. Kosmos jest tym miejscem gdzie jesteś, żyjesz, ale nie mówisz o tym "dom". Kosmos to cela bez ścian. Tak tym jest teraz dla ludzi kosmos, wszechświat, wszystko co Cię otacza to po prostu więzienie - bez strażników, bez drzwi i krat - wybudowane z "braku". Braku powietrza, życia, ciepła,... braku wody, jedzenia, tlenu,... braku nadziei.

Od czasu Pogromu ludzkość ucieka i wszytko wskazuje że tak już pozostanie. Ludzkość jest tułaczem, wygnańcem na pustyni, więźniem zawieszonym w pustce. Gdy ludzie walczyli z Kolektywem nie było planu awaryjnego i nikt nie myślał co będzie potem. A "potem" jest właśnie teraz. Ludzie w pośpiechu dostosowywali bazy do skoków, uciekali w statkach kosmicznych nie zważając na to, czego wsiąść się nie da, byle dalej, jak najdalej od nadchodzącej zagłady. Ci którym się udało z trudem zbierają do kupy resztki cywilizacji. I powoli, powoli zaczynają sobie zdawać sprawę, z tego czym jest teraz wszechświat.